Zadaniem terapii uroginekologicznej jest przywrócenie równowagi w sferze mięśniowo-powięziowej, która ma wpływ na prawidłowe funkcjonowanie i statykę narządów miednicy mniejszej. Fizjoterapia uroginekologiczna pomaga lepiej poznać, zaakceptować oraz współpracować ze swoim ciałem. Pacjentka pozyskuje informacje, jak jej ciało funkcjonuje, co ma na nie wpływ, a także jak wzorce ruchowe, nawyki dnia codziennego mogą wspierać ciało w powrocie do równowagi i harmonii.
Fizjoterapia uroginekologiczna jest skierowana do kobiet w każdym wieku i na każdym etapie życia, a efektem terapii jest przede wszystkim poprawa jego jakości, dzięki niwelowaniu występujących dolegliwości.
terapia z wykorzystaniem technik manualnych i wisceralnych (wpływ na zmniejszanie dolegliwości bólowych w obrębie miednicy poprzez normalizację napięć zlokalizowanych w obrębie układu mięśniowo-powięziowego, poprawa elastyczności, ruchomości tkanek oraz zwiększenie ukrwienia narządów miednicy mniejszej i jamy brzusznej a także zapobieganie powstawaniu zrostów),
przygotowanie do zabiegów operacyjnych, rekonwalescencja po zabiegach oraz praca z bliznami po laparoskopii/ laparotomii,
zwiększanie świadomości swojego ciała szczególnie w obszarze miednicy,
minimalizowanie dolegliwości bólowych przy współżyciu,
nauka technik oddechowych w tym hipopresja, techniki harmonizujące pracę układu nerwowego,
dobór aktywności fizycznej, edukacja w zakresie autoterapii w warunkach domowych.
wsparcie poczęcia w trakcie starań naturalnych oraz procedur zapłodnienia pozaustrojowego (inseminacja, invitro),
terapia z wykorzystaniem technik manualnych, osteopatycznych, elementów terapii czaszkowo - krzyżowej celem regulacji przebiegu cyklu miesiączkowego, poprawy owulacji, implantacji zarodka,
poprawa ruchomości i ukrwienia macicy, jajników, jajowodów a także krążenia w obrębie miednicy mniejszej, mobilizacja zrostów wewnątrz miednicy, rozluźnianie mięśniowo-powięziowe,
techniki oddechowe, relaksacyjne i harmonizujące pracę układu nerwowego,
dobór aktywności fizycznej w okresie starań o poczęcie.
niwelowanie dolegliwości okresu ciąży (bóle kręgosłupa, bóle spojenia łonowego, bóle w obrębie pachwin, rwa kulszowa, zespół mięsnia gruszkowatego, obrzęki kończyn dolnych, bóle podżebrowe),
przygotowanie do porodu siłami natury oraz do cięcia cesarskiego (przygotowanie tkanek, dobór aktywności fizycznej, ćwiczenia),
profilaktyka wysiłkowego nietrzymania moczu oraz obniżenia narządu rodnego,
kinesiotaping.
fizjoterapia w najczęstszych dolegliwościach okresu poporodowego (nietrzymanie moczu, gazów, stolca, obniżenie narządu rodnego, bolesne współżycie),
terapia blizn po cięciu cesarskim, episiotomii lub pęknięciu krocza,
terapia rozejścia mięśni prostych brzucha,
kinesiotaping w nawałach pokarmowych, zapaleniu piersi,
bezpieczny powrót do aktywności po ciąży.
wysiłkowe nietrzymanie moczu, parcia naglące, częstomocz, nykturia, bolesne oddawanie moczu,
zaparcia, hemoroidy, nietrzymanie stolca, gazów, ból przy oddawaniu stolca, wypadanie odbytnicy, osłabienie zwieracza odbytu,
trening mięśni dna miednicy, dobór aktywności fizycznej,
przygotowanie i fizjoterapia po operacyjnym leczeniu nietrzymania moczu.
w obniżeniu przedniej lub tylnej ściany pochwy, obniżeniu i wypadaniu macicy,
przy wpuklaniu się pęcherza moczowego (uretrocele) i/lub cewki moczowej (cystocele) w przednią ścianę pochwy, wpuklanie pętli jelita cienkiego (enterocele) i/lub odbytnicy (rectocele) w tylną ścianę pochwy,
trening mięśni dna miednicy, dobór aktywności fizycznej,
przygotowanie i fizjoterapia po operacyjnym leczeniu zaburzeń statyki narządu rodnego.
dyspareunii (występowanie utrzymującego się lub nawracającego bólu podczas stosunku seksualnego),
anorgazmii (braku satysfakcji seksualnej),
wulwodynii (ból sromu trwający conajmniej 3 miesiące bez określonej przyczyny),
westibulodynii (intensywny i przewlekły ból przedsionka pochwy współistniejący z zaczerwienienia śluzówki mimo braku infekcji),
pochwica (silny, bardzo bolesny, odruchowy i niezależny od woli skurczu mięśni dna miednicy, który uniemożliwia podjęcie stosunku seksualnego).
wsparcie pacjentek w okresie okołomenopauzalnym (menopauzalny zespół moczowo – płciowy, NTM itp.),
wsparcie pacjentek po innych zabiegach operacyjnych: histeroskopia, histerektomia, laparoskopia, laparotomia z powodu dolegliwości uroginekologicznych,
wsparcie pacjentek po zabiegach korekcyjnych: abdominoplastyce, mastopeksji itp.
